Westvleteren XII

Αγαπημένο μου μπυρολόγιο ημέρα 637, Westvleteren 12 (XII), Βέλγικη μοναστηριακή trappist μπύρα με 10,2% αλκοόλ από το Αβαείο των Τραππιστών μοναχών του Αγίου Σίξτου στη Δυτική Φλάνδρα (Westvleteren Abdij St. Sixtus), ένα εκ των έξι Βέλγικων και δεκατεσσάρων παγκοσμίως μοναστηριών, που έχουν το δικαίωμα να παράγουν αυθεντική Trappist μπύρα.

Πρόκειται για την ίδια ακριβώς μπύρα που αναρτήθηκε την μπυρομέρα 504 για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ και σας συνιστούμε να το κάνετε καθώς είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο.

Εκείνη η πρώτη ανάρτηση αναφέρονταν στην μπύρα που είχα την τύχη να απολαύσω το βράδυ της Πρωτοχρονιάς του 2019, πρώτη μπύρα του έτους δηλαδή, αλλά έμελλε να είναι και η τελευταία του καθώς η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στην μπύρα με την οποία έφυγε το 2019 και ήρθε η νέα δεκαετία του '20.

Παρότι δεν συνηθίζω στο αγαπημένο μου μπυρολόγιο να αναρτώ δεύτερη φορά την ίδια μπύρα, για τη συγκεκριμένη κάνω μία εξαίρεση, αφού είναι μία πραγματικά ιδιαίτερη για να μην πω θρυλική μπύρα, που έχει χαρακτηριστεί ως ακόμα και ως το Άγιο Δισκοπότηρο των αυθεντικών μοναστηριακών μπυρών (trappist ales).

Γύρω από τις Westvleteren, καλώς ή κακώς, έχει χτιστεί ένας μύθος ο οποίος απορρέει από το γεγονός ότι ο όγκος παραγωγής τους είναι ο πιο μικρός από όλα τα Trappist μοναστήρια, και φυσικά από το ότι επίσημα δεν προορίζονται για εμπορική χρήση. Μπορεί κάποιες συγκεκριμένες ώρες του μήνα να γίνει online κράτηση μέχρι 2 τελάρων αλλά η παραλαβή πρέπει να γίνει από την πύλη του μοναστηριού, επίσης κάποιες συγκεκριμένες ώρες, και μόνο από το αυτοκίνητο που είναι δηλωμένο στον λογαριασμό, το οποίο βέβαια δεν μπορεί να ξαναπαραλάβει αν δεν παρέλθει ένα δίμηνο! Οι Westvleteren μπύρες μπορούν να δοκιμαστούν και στο κέντρο επισκεπτών "In de Vrede" απέναντι από το μοναστήρι αλλά και να αγοραστούν σε χάρτινες συσκευασίες των 6 φιαλών, χωρίς κράτηση και φυσικά κατόπιν διαθεσιμότητας.

  

Μια δεκαετία πριν, στο δεύτερο μισό του 2010 κι ενώ στο μοναστήρι εκτελούνταν εργασίες ανακαίνισης από τα μέσα του 2008, οι μοναχοί βρέθηκαν σε δεινή οικονομική θέση και για την αποπεράτωση των έργων σκέφτηκαν να διαθέσουν και εμπορικά τις Westvleteren XII. Έτσι οι μπύρες τους που κανονικά εμφιαλώνονται σε φιάλη των 330 ml χωρίς κανένα διακριτικό ή ετικέτα παρά μόνο τις πληροφορίες στο καπάκι, από τα τέλη του 2011 μέχρι και τις 12/12/2012, κυκλοφόρησαν και σε κάποιες συλλεκτικές εξάδες για καθαρά εμπορική χρήση με το ΧΙΙ τυπωμένο με χρυσά γράμματα πάνω στις φιάλες και κάποιες πληροφορίες στο πίσω μέρος τους. Αυτή είναι και η διαφορά της Westvleteren XII που παρουσιάζω σήμερα. Είναι μια αυτές τις συγκεκριμένες που κυκλοφόρησαν τότε!

Η πίσω οψη του ποτηριού και της φιάλης.

Η συλλεκτική εξάδα των colruyt

Από το Σεπτέμβριο του 2010 και για λίγο παραπάνω από ένα χρόνο, το μοναστήρι έπρεπε να έπρεπε να ζυθοποιεί κάποιες έξτρα παρτίδες κάθε μήνα έτσι ώστε να μπορέσει την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011 να προμηθεύσει τη Βέλγικη αλυσίδα καταστημάτων colruyt με 93.000 εξάδες από τη συγκεκριμένη μπύρα που συμπεριελάμβανε και δύο ποτήρια δώρο! Όσοι πελάτες της αλυσίδας κατείχαν κουπόνι από τα περιοδικά/εφημερίδες Knack, Le Vif ή De Standaard μπορούσαν να αγοράσουν μία εξάδα προς 25 ευρώ! Τα ποτήρια ήταν προσφορά της Ritzenhoff, ο σχεδιασμός της χάρτινης συσκευασίας έγινε απο την Eclips Design, η κατασκευή της από την VPK Packaging Group και τα έξοδα παραγωγής και συσκευασίας προχρηματοδοτήθηκαν από την τράπεζα KBC. Εκείνη τη μέρα έγινε χαμός στα colruyt, όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο.

Το ίδιο επαναληφθηκε δύο φορές ακόμα αλλά αυτή τη φορά για την Αμερική. Η μία ήταν τον Ιούνιο του 2012 όπου 7.760 εξάδες διατέθηκαν προς πώληση στο Selten Brothers Beer Festival προς 85 δολλάρια η κάθε μία και η δεύτερη ήταν το Δεκέμβριο του ίδιου έτους και συγκεκριμένα στις 12/12/2012 (και μπορείτε να καταλάβετε το συνειρμό), όπου άγνωστος αριθμός εξάδων διατέθηκε σε 21 πολιτείες όπως βλέπουμε εδώ με προτεινόμενη τιμή και πάλι στα 85 δολλάρια.

Όπως καταλαβαίνετε υπάρχουν ακόμα κάποιες φιάλες που πωλούνται είτε μεμονωμένες είτε σε εξάδες σε διάφορες ιστοσελίδες και σε ιδιαίτερα αυξημένες τιμές (πχ 60 δολλάρια η μία και 360 η εξάδα). Βέβαια πάντα μπορεί να βρεθεί και κάποιος στο ebay που να ζητάει αρκετά λιγότερα και χαίρομαι που βρήκα έναν τέτοιον Ολλανδό αλλά και κάποιον άλλον φίλο ζυθολάτρη που μπορούσε να διαθέσει τα μισά χρήματα! Στο καπάκι της μπύρας που είχα στα χέρια, όπως βλέπετε και στη φωτογραφία, αναγράφεται η ημερομηνία λήξης 21/9/2014 και λογικά ζυθοποιήθηκε τρία χρόνια πριν, το Σεπτέμβριο του 2011.

Περνώντας στα της μπύρας τώρα, τα σχεδόν 9 χρόνια από τη ζυθοποίηση της προφανώς θα έχουν αλλάξει την μπύρα. Φυσικά σε τί συνθήκες είχε αποθηκευτεί όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορώ να το ξέρω και δεν θα το μάθω και ποτέ! Κατά το σερβίρισμα παρατηρούμε το υπέροχο σκούρο κόκκινο, σχεδόν μαύρο χρώμα της, με τον καφέ αφρό που δυστυχώς εξαφανίζεται σε μερικά δευτερόλεπτα (λογικό όμως, 9 χρόνια είναι αυτά). Τα αρώματά της είναι απλά υπέροχα, γλυκά, βυνώδη και πολύπλοκα φρουτώδη με φοβερές νότες μελιού, σταφίδας, δαμάσκηνου και άλλων αποξηραμένων φρούτων! Το σώμα της είναι γεμάτο με μέση ανθράκωση παρόλα τα 9 χρόνια. Η γεύση της είναι απλά καταπληκτική, αρκετά γλυκιά φυσικά, μάλλον δυνατή με υπέροχες νότες κονιάκ, μελιού, γαρύφαλλου, καραμέλας και φυσικά των αποξηραμένων φρούτων που διακρίνονται και στη μύτη. Τέλος, η επίγευσή της είναι μεγάλης διάρκειας, γλυκόπικρη με νότες αντίστοιχες της γεύσης. Τα τελευταία 40 με 50 ml είχαν αρκετά θολή όψη και ιζήματα από τη νεκρή μαγιά που κι αυτά ήταν νόστιμα με κάποιες πιο πικρές νότες καφέ.